|
Час былы на думкi горкi,
Памiж мной i небам — зоркi.
Не паверыш, свет далёкi
Не кране крылом сарокi.
Слёзы, што з вачэй ляцелi,
У небе мiласцю згарэлi.
Як расінкі ў час світанку
Раніцой амаль на ганку.
Колькi слёз я меў i болю
За народ мой i за волю.
За людзей закатаваных
У белай вопратцы з туману.
Колькi раз сляза злятала,
Калi верш дзiця чытала.
Але тры я помню толькi,
Час былы на думкi горкi.
Сяргей Брандт, 30.10.2013
Веер, бамбукавы вецер, нацягнуты шоўк,
Хлопчык чытае ў голас бяссмертны сцiшок.
Тысячу год ён прыходзіць па рысках краўца,
Мацае дзеўчына лiст i не бачыць хлапца.
Вецер трымае паветра. Паветра гарыць,
Губы з чарамi слоў не заменяць санскрыт.
Тае бурштын на далонi за чорнай ракой,
Часам зруйнованы словы на мове нямой.
Дзеўчына слухае. П’е i не можа напiцца,
Хлопчык чытае. Па шоўку сцякае жывiца.
Сяргей Брандт, 01.11.2013
Яська прадае на кірмашы тавар,
Зоська ў клубе песенькі пяе.
Яська кажа Зосьцы пра прыгожы твар,
А Зоська проста за руку яго бярэ.
Паглядзі, паглядай –Пазайздросці:
Гэта – жыццё на дваіх!
Ясь да ювеліра хуценька ідзе,
Залаты пярсцёнак ён бярэ.
Зосьцы падарунак у далонь кладзе,
А Зоська сціпла пасьміхаецца й пяе. Чытаць далей » Beatles па-беларуску: “Па-гля-дзі, па-гля-дай”
Велічны і слаўны наш горад, але не толькі сваімі людзьмі, замкамі, цэрквамі і касцёламі, але і яшчэ падземным горадам.
Старыя людзі казалі, што падземны горад узнік яшчэ да таго як сюды прыйшлі першыя людзі. Гэта цмокі і вужы якія жылі тут рылі для сябе тыя хады і жылі там. І паколькі цмокі і змеі былі не простыя, а чароўныя, то і іх падземныя хады – падземны горад таксама чароўны.
Так доўга думалі людзі, але вось адкуль дапраўды ўзяўся падземны горад.
Чытаць далей » Ігар Кузьмініч: Пра чароўны падземны горад
|
Рэкамендуем:
|
|
Новыя каментары